13 yaşında oğlum var, bizleri artık hiç dinlemiyor, geçen gün çantasında tek sigara gördüm. Çılgına döndüm, saatlerce konuştum ama arkadaşı ne yaparsa onu yapmaya devam ediyor. Geçenlerde sınıfından birkaç veliyle de görüştüm. Öyle şeyler anlatıyorlar ki ; arkadaşı için anne ve babasının cebinden para alan çocuklar, kız arkadaşının saç rengiyle aynı olabilmek için saçını gizlice sarıya boyatan kızlar, dövme modası var deyip ,okul harçlıklarını biriktirerek aynı dövmeden kollarına yaptıran üç samimi arkadaş …. Ne yapacağımızı şaşırdık. Saatlerce ülkeyi kurtaran nutuklar attık birbirimize…
Çocuklar okul dönemlerinde aileleriyle geçirdikleri zamanın neredeyse iki katını arkadaşlarıyla geçiriyorlar. Tıpkı biz yetişkinlerin iş arkadaşlarımızla geçirdiğimiz zaman gibi. Bu nedenle anne babalar işler ne zaman istedikleri gibi gitmese hemen çocuklarının kötü davranışlarının sorumlusu olarak arkadaşlarını göstermeleri aslında doğal gibi görünmekte.
Ancak anne ve babaların gözden kaçırdıkları bir şey var ki o da; genellikle yanlış davranışlarda bulunan arkadaşları öncelikle kendi çocuklarının arayıp bulduğunu fark etmeyerek yanılgıya düştükleridir.
Nedenleri
• Kabul görme ve onaylanma ihtiyacı
• Reddedilme, dışlanma, alay edilme korkusu
• Yakınlık, bir gruba dahil olabilme gereksinimi
• “Adam yerine konma”, sözünü dinlettirme ihtiyacı
• Özgüven eksikliği
• Sosyalleşme becerilerinde eksiklik
• “Hayır” diyebilme becerisinden yoksunluk
• Çatışma ve çözüm bulma becerilerinde eksiklik
• Aşırı baskıcı ya da aşırı rahat aile tutumları
• Eksik ya da yanlış yetişkin rehberliği
• Ev ortamının tutarsızlığı, dengesizliği
• Sağlıksız rol modelleri
• İlgi ve sevgi eksikliği
