2015 Aldığı Kadarını Verseydi İYİ’İDİ …
Yer altından dinleniliyoruz,
Tedirginliğimiz ondan.
Seslerimizi dinliyor ,
Ölülerin katında biriktiriyorlar,
Suskunluğumuz ondan.
Yarın düzenleyecekler aşklarımızı
Ner’deyse,
Huysuzluğumuz ondan.
Perdeleri kapatmalı mı?
Perdeyse.
Yaşamlarımızın, doğumlarımızın
Tadı kaçmadan..
Gökteyse, yerdeyse,
Bir şeyse.
Çarpık çizdiriyorlar,
Karanlık yazdırıyorlar,
Canından bezdiriyorlar..
Karanlığımız ondan.
Acı acı güldürüyorlar..
Hırçınlığımız ondan.
Ağlamaca karamsarlık tütüyor
Buram buram
Konularımızdan..
Burukluğumuz ondan.
Özdemir Asaf ŞAKA DEĞİL şiirini sanki bu günlerde yazmış. Maalesef buruk giriyoruz yeni bir yıla.
2015 yılı ardında kan ve göz yaşı bıraktı en çok. Annesiz babasız , kalemsiz kitapsız, hatta nefessiz cansız çocuklar bıraktı.
Hem bedeni hem ruhu hırpalanmış, kimilerince cinsel obje olmaktan bir adım öteye gidemeyen , kimilerince eksik etek kalan, kimilerince de adsız, yersiz, yurtsuz , köle pazarında satılır gibi satılık kadınlar, kadın çocuklar bıraktı.
Ankara’da kuşların kanadına bile kan sıçradı, bizim de yüreğimize…Ne Ankara yı unuttuk, ne de Özgecan’ı…
Yeni bebekler de doğdu, yüreği sevgi dolu , gözleri bilim ışığı ile parlayan gençler de direndi hayata… Elbette pek çok düğün, pek çok bayram, pek çok şenlik de geçti memleketimden .
Ah bir de 2015 aldığı kadarını verseydi iyi’idi .
Bu yıl gelin elimizde her ne kaldıysa güzel olan, sımsıkı sarılalım, Mutluluğun Sırrı , Sahip olduklarımızda saklı…